Επιστολες  -  Αλληλογραφία

Επιστολή προς το Σεβασμιώτατο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗ ΧΑΛΚΙΔΟΣ κκ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟ

Για τη Ημέρα Μνήμης της Γενοκτονίας των Ποντίων

Προς το

Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη

Χαλκίδος, Ιστιαίας και Βορείων Σποράδων

κ. κ. Χρυσόστομο.

Χαλκίδα.

Σεβασμιώτατε Χριστός Ανέστη

Ο του Αποστόλου και Ευαγγελιστού Λουκά λόγος «ὅτε ἐγένετο ἐτῶν δώδεκα, ἀναβάντων αὐτῶν εἰς ῾Ιεροσόλυμα κατὰ τὸ ἔθος τῆς ἑορτῆς»[1], έγινε αιτία, να λάβουμε το θάρρος και να σας καταστήσουμε κοινωνό της σκέψεώς μας.

Η ζωή του ανθρώπου ανά τους αιώνες, συνυφαίνεται με τα κατά τόπους έθιμα και τις παραδόσεις. Κάποια ο άνθρωπος παραλαμβάνει και συνεχίζει. Άλλα απορρίπτει και ξεχνά. Ενώ άλλα δημιουργεί και γεννά για κάποιο λόγο. Κυρίως γιατί έχει ανάγκη να θυμάται και φυσικά να γίνεται αιτία η συνύφανση αυτή να υπάρχει συνέχεια.

Πριν από 20 χρόνια, το Φεβρουάριο του 1994, η Βουλή των Ελλήνων ψήφισε ομόφωνα την ανακήρυξη της 19ης Μαΐου, ημέρα που ο Μουσταφά Κεμάλ αποβιβάστηκε στη Σαμψούντα, ως Ημέρας Μνήμης για τη Γενοκτονία των Ελλήνων του Πόντο κατά την περίοδο 1916-1923. Από τότε, κάθε χρόνο επίσημα πλέον, όλοι οι φορείς του Ποντιακού Ελληνισμού, αποτιούν φόρο τιμής στους προγόνους τους, οι οποίοι υπήρξαν θύματα μιας πολιτικής θηριωδίας και χάθηκαν άδικα και χωρίς κανένα λόγο.

Σεβασμιώτατε, γνωρίζοντας την ευαισθησία και την αγωνία σας για κάθε εθνικό και ιστορικό θέμα, ερχόμαστε με την επιστολή μας αυτή, να καταθέσουμε στην αγάπη σας, το λογισμό μας. Σκεφθήκαμε να σας παρακαλέσουμε, να αποστείλετε εγκύκλιο σημείωμα, εφόσον αυτό είναι δυνατόν να πραγματοποιηθεί, προτρέποντας τους ιερείς της μητροπόλεώς σας, κατά την Κυριακή πριν την 19^η Μαΐου να μνημονεύσουν κατά τη μεγάλη είσοδο, υπέρ αναπαύσεως «τῶν ψυχῶν πάντων τῶν ἐν Πόντῳ εὐκλεῶς ἀγωνισαμένων καὶ ἠρωϊκὼς πεσόντων καὶ ἐν ὄρεσι καὶ σπηλαίοις καὶ ἐν θαλάσσῃ καὶ ἐν ποταμοῖς, ἐκ διωγμῶν καὶ κακώσεων καὶ πυρὸς καὶ σιδήρου, καὶ ἀγχώναις καὶ ἐξορίαις, τελειωθέντων ἐθνομαρτύρων ἀδελφῶν ἡμῶν…».

Με την προσευχή αυτή, «ὁμοθυμαδὸν ἐν ἑνὶ στόματι»[2], ταπεινά φρονούμε, πως όχι μόνον θα δοξασθεί για μία ακόμη φορά το Άγιο Όνομα του Θεού, αλλά η κοινή αυτή δέηση, θα γίνει αιτία να αναπαυθούν οι ψυχές όλων εκείνων, οι οποίοι δεν τελεύτησαν τον βίο τους με τον πρέποντα τρόπο, κι εμείς να αισθανόμαστε αγαλλίαση, διότι καθηκόντως τους ενθυμούμαστε, δια της εκκλησιαστικής τάξεως και ευσχημίας.

Κλείνοντας, επιτρέψτε μας πρωτίστως ταπεινά να ζητήσουμε τις ευχές και τις προσευχές και δευτερευόντως να ελπίζουμε στην έγκρισή σας.

Με τον πρέποντα σεβασμό και την ισόβια υιική αγάπη,

για το Διοικητικό Συμβούλιο

Χρήστος Τοκπασίδης

Πρόεδρος